رفیقا شناسی که من ز اهل شروان

نه از بیم جان در شما می گریزم

خطائی نکردم به حمدالله آنجا

که اینجا ز بیم خطا می گریزم

چه خوش گفت سالار موران که با جم

نکردم بدی زو چرا می گریزم

ز بهر فراغت سفر می گزینم

پی نزهت اندر فضا می گریزم

مرا زحمت صادر و وارد آنجا

عنا می نمود از عنا می گریزم

قضا هم ز داغ فراق عزیزان

دلم سوخت هم زان قضا می گریزم

دلی بودم از غم چو سیماب لرزان

چو سیماب از آن جابه جا می گریزم

به تبریز هم پای بند عیالم

از آن پای بند بلا می گریزم

ز تبریز چون سوی ارمن بیایم

هم از ظلمتی در ضیا می گریزم